Küçük olmak ne güzelmiş aslında...O günlerde bunun hiç değerini bilemedik. Şimdi çocuklarımız büyümeye çalışıyorlar. "Ah bu günlerin kıymetini anlasalar" diye geçiriyoruz hep içimizen. Ama ne fayda hep aynı değilmiydik. O zaman büyümekti tek dileğimiz bugün yeniden çocuk olabilmek.....
Sıkılmadınız dimi çerçevelerimden. Ben çok seviyorum da. O kadar çok çerçeve yaptım ki son zamanlarda daha da yapasım var. Öylesi de olsun böylesi de derken evim çerçeveye boğulacak sanki:)))
Neyse bu çerçeve bir geri dönüşüm. Hani daha önce bir kutu paylaşmıştım sizinle yazı çağırırken. İşte onunla aynı yumurta kutusu kendisi. Biraz alladım pulladım yumurta kolisini çerçeve yaptım..
Bu tarz çerçevelerin ahşap örneklerine son zamanlarda bloglarda sıkça rastlıyoruz aslında. Onlardan feyz aldım anlayacağınız. O çerçevelerden ne zamandır yapasım vardı ama elimde o tarz bir malzeme yoktu kutuyla oldu benimkisi.
Yumurta kolisinin ham rengi zaten hoş hiç işlem yapmadım onun üzerinde. İçini seçtiğim bir desenle kapladım. İşte beni en zorlayan bu kes-yapıştırlar. Hep diyorum ya benim işim değil sıkılıyorum kusurlu oluyor... Fotoğraf zemine oturacak şekilde arkaya tümsek yapacak birşeyler yapıştırdım. Fotoğrafı da onun üstüne yapıştırdım ki önde dursun dibe yapışmasın....
Etrafının ham rengi desene uysada biraz daha vintage havası veresim geldi. Bu yastık danteli geçti elime ortalığı karıştırırken ama ince geldi. Önce Mavi bir kurdele yapıştırdım. Sonra da danteli hiç yapıştırmadan geçirdim cuk oturdu. Ve kelebekler.....Taktım mı ne bu günlerde kelebeklere:)))
Aslında önünü kapatmak istedim ama evdeki ıvır zıvırımda uygun şeffaf bir şey bulamadım. Bir ara (hava ilk serinlediğinde) kemeraltı yapıp birşeyler almalı resimlerin önünü kapatmak için.
Merhaba ziyaretinize geldim çerçeve çok güzel olmuş ellerinize sağlık.Güzel paylaşımlarda buluşmak dileğiyle sevgiler..
YanıtlaSilHoşgeldin Mehtap:)))Teşekkür ederim bloğunuza bayıldım zaten....
SilÇok güzel olmuş bilhassa kelebekler çok yakışmış bence,ellerine sasğlık.
YanıtlaSilTeşekkürler Sevtap. O kelebekleri ben de o kadar çok sevdim ki her yere konup duruyorlar:))
Silçok beğendim...
YanıtlaSilTeşekkür ederim Gönül:)))
SilFarkli ve hos.
YanıtlaSilsaol:))))
Silçerçeve ve resimler.. bende çok severim evimin heryeri resim..insanın yaşadıklarının gözünün önünde olması hoşuma gidiyor..anılar o zaman unutulmuyor gibi geliyor bana..bu çerçevenizde çok güzel olmuşş..ellerinize sağlık..köşeniz gitgide zengileşiyor..:))
YanıtlaSilBende de çok var resim ama bu eskileri günyüzüne çıkartmamıştım hiç...Evet fazla mı olacaklar bilmem. Neyse yapayım ben şimdi köşemi olmadı değişiklikler yaparım sonradan....
SilEllerine sağlık, nefis bir geri dönüşüm olmuş:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Bahar:))))
SilYap yap sıkılmayız bize de ilham oluyor. Bu evde asacak duvar yok ama yazlık odamdaki duvarlar şimdiden doldu çarpı işleri falan biliyorsun ama hayalimde halen yer ayırıyorum bu tür çerçeveler için. O genişliğe küçük objelerde konulabilir anısı olan. Eski bir gözlük,minik bir parfüm şişesi,porselen bir melek, cam minik bir vazo, dantel bir eldiven, sende yoksa Banu da var iste tekini:)OOO hayal kurdum kaçıyorum:))
YanıtlaSilBen tüm duvarların çok çok dolu oluşunu da sevmem işin kötüsü. Ama bu köşe ayrı tutuluyor...
SilÇarpı işi ben de bir dünya yaptım biliyor musun. Öyle çerçevelenmeden ne olacakları belli olmadan bekliyorlar beni bir köşede.
Ben de öyle eski eşya yok malesef:(((
Sıkılmayız, neden sıkılalım!
YanıtlaSilBize de örnek oluyor...
teşekkür ederim Semi:)))
Sil