Ağaç Ev Sohbetleri'nin 97. haftası. Konu Sade ve Derin'den.
"Hayatta en çok neye veya nelere önem verirsiniz?"
Aslında dün yazmaya niyetlendim ama nedense "en çok" neye önem verdiğim sorusuna karşılık aklıma bir dünya yanıt birden geldi. İlla bir ilk vardır; aile. Biraz klasik ya sanırım ailemin sağlığı, iyiliği (her ne kadar elimizde olamasa da) en önem verdiğim şey.
Beni ben yapan ilkeler önemli. Bana yapılmasını istemediğim şeyi asla bir başkasına yapmam. Aman herkes atmış diye yere çöp atmam, mesela piknik yerlerinde 4-5 masa kapatanlar vardır. Basit ama yanlış (bunu için kavga etmiş ve içi kıyafet dolu plaj çantamı çaldırmıştım. Çalanı bilip kanıtlayamamıştım. Olsun hiç pişman olmadım) Doğru bildiğimi bana zarar gelecek, birilerinin tepkisini çekeceğim diye söylememek bana ters. Zaten biraz dan dun olduğum için yakın çevremden tepki gördüğüm çok oldu. Annem politik olmamı önerir hep bana.
'Adalet' olgusu var sonra. Her daim adaletli olmanın önemine inandım. Bana değil sadece herkese, her canlıya adalet. İnandığım bir konu için eyleme de katılırım, sesimi de çıkartırım. Malesef artık ülkemizde olmayan şey. Bu yüzden tüm ülkenin sesini yüksek olarak çıkartması gerekli artık. Aman bana dokunmuyor dedikçe sırayla herkesin tepesine binecekler çünkü.
Huzur var illa ki; Şöyle insansız, sıkıntısız, denize yakın (teknoloji, medeniyet olmasa da olur) bir yerde yaşamak hoş olurdu. İnsanın olduğu yerde huzur bir biçimde kaçıyor malesef. Niye yetinemiyoruz ki hiç.
Aile, iyilik, adalet vazgeçilmez şeyler gerçekten.
YanıtlaSilBen sanırım en çok nasıl öleceğimi ve sonrasını umursuyorum. Dünyaya dair pek umudum yok zaten.
ay'da deniz ve orman varsa oraya yerleşmeli :)
YanıtlaSilvalla çok zor soru aslında
YanıtlaSilama sanırım ben de adalete çok değer veriyorum haksızlığa gelemiyorum eşitlikten vazgeçemem
yok medeniyet olsun lütfen...
YanıtlaSilFarklı öncelikler okuyorum bu sohbette. Çoğu hemfikir olduğumuz şeyler. Aile önemli elbette. Bir de önem verdiğimiz şeylere ne ölçüde sahibiz ayrı konu tabii. Bana yapılmasını istemediğim şeyi başkasına yapmam konusunu empatiyle özdeştiriyorum. Empati vicdan sahibi her insanda olmalı bence de. Adalet bir toplumun huzuru ve refahı için her şeyden önemli kuşkusuz. Fakat o haldeyiz ki ne kadar sesimizi çıkarmak istesek de yapamıyoruz. Öyle baskıcı bir yönetim altındayız ki, ağzını açan terörist oluyor. Bu durumda huzur aramak nafile.
YanıtlaSil