Bu haftanın konusu Sevda Ünlü'den gelmiş. Aslında bitip bitmediği hala muallak olan ama bizim en azından turkuaz tabloda bitirdiğimiz 2 yıllık ahbabımız "pandemi" bu haftanın konusu.
"Pandeminin en cafcaflı olduğu, yasakların hayatımızı dört duvara hapsettiği günlerde edindiğin ve hala devam eden bir hobin oldu mu? Ya da neler neler denedin anlat bakalım"
Pandemide sanırım mevcut hobilerimi terk ettim ben. Eskiden ahşap işleri yapardım, arada dikiş (oyuncak falan dikmişliğim çoktur) ahşap yakma, kıl testere objeler. Zaten nedense uzaklaşmaya başladığım bu hobilere ilgim bıçak gibi kesildi. Hala arada yarım kalmış bazı işleri tamamlayayım diyorum ya sonra "cık, boşver" deyip geçiyorum.
Bu dönem spor hayatımda daha çok yer tutmaya başladı. Yıllardır hareketliyimdir, yürürüm, evde spor yaparım falan da bu derece olmamıştı. Pandemi spor salonlarını kapatınca pek çok eğitmen sosyal medya üzerinden ders vermeye başladı. Bunları keşfettikçe ondan da yapayım bundan da derken epey bir eğitmende karışık spor programları yapıyorum şimdilerde. Yoga ile tanıştım mesela. Çok keyifli esneme ve rahatlama akışları var.Kardiyo yapmaya başladım. Uzun zamandır veremediğim kemikleşmiş kilolarımın bir kısmını da vermiş oldum.
Tabi ki atlamamak lazım her Türk kadını gibi ben de bir ara ekmek yapma olayına girdim. Şöyle üzerlerine şekiller yaptım, fotoğraflarını çektim. Malum dışardaki fotoğraf gezileri de iptal olmuştu. Zaten mutfak işlerini sevmeyen ben bu kariyerimi kısa sürede sonlandırdım orası başka. Evde fotoğraf çekmek için işte duman efekti falan yapmı gibi girişimlerim oldu bir de ışık olayı işi bozdu azıcık. Kapalı, karanlık alanda fotoğraf çekiyorsanız belli noktayı iyi ışıklandırmanız lazım. Öyle fener ışığı da her zaman olmuyor. Neyse biraz oyalanıp onları da bıraktım.
Pandemi beni pek etkiledi diyemiyeceğim.Genel olarak öyle çok sosyal değilimdir, kapalı alanları sevmem, kalabalıklarla aram yoktur. Yani pandeminin yasakladığı şeyler beni bozmadı.
Gezmeyi ve güzel fotoğraflar çekmeyi sevdiğinizi biliyorum. Pandemiden dolayı bu faaliyetlerden bir süreliğine uzak kalmak sizin ve sizi takip eden bizleri üzmüştür. Bu dönemde spora ağırlık verip yogaya başlamanız fotoğraf çekimlerinde farklı ortamlara yönelmeniz iyi olmuş. Çok fazla etkilenmesek de global ev hapsi yaşadığımız turkuaz günlerden sonra yine de özgürlüğün değerini daha iyi anlamış olduk.
YanıtlaSilEnçok maskesiz gezebilme özgürlüğü. Cidden sıkıntılı.
SilBana da en büyük katkısı tığ işine yeniden başlamam oldu. Tabi dantel falan değil :) Battaniyeler, yelekler,bluzlar ördüm. Hala da hevesim geçmedi de kollar pes ediyor bir de gözler. Spor yapmakla ne iyi etmişsiniz, insana çok iyi geliyor.
YanıtlaSilEskiden çok örerdim. Yatak örtüsü falan örmüşlüğüm var. Hazır pikeye işlemeler yaptım. Ama bizde kimse örgü kullanmıyor uzun yıllardır. Baktım elimde kalıyor yaptıklarım bıraktım ben de.
Silspor, foto, tarla yether sana yaa :)
YanıtlaSilHe valla yetiyor.
SilHaklısın aslında özgürlüğün elimizden alınması çok kötü oldu. Ama ne bileyim ben çok olumsuz etkilenmedim. Anneme gitme dışında çoğu yaptığıma devam ettim diyebilirim
YanıtlaSilSpor, yoga bunlara başlamanız güzel olmuş. İnsanı hem çok rahatlatıyor hem de sağlıklı kalmamıza yardımcı oluyor... Hamur, ekmek işlerini bi ben yapmadım galiba... Ne biçim kızım ben ya mutfak işlerinden çok ciddi anlamda nefret ediyorum... :D
YanıtlaSilHobisel işlerime ben de bir çizgi çektim. Hatta temizlik yaptıkça biriktirdiğim malzemeleri özellikle pandemi döneminde atar oldum. Spora yönelmen beni mutlu etti. Ah bir de motive olup ben de yapabilsem. Kilo derdim yok ama kaslar zayıflıyor. Bir el atmak lazım. :)
YanıtlaSilPandemi başladığında ben bir kaç aylık bir karantinaya girmiştim çoktan ,iş yerimi kapatıp,kendimi de eve kapatmıştım,tam anlamıyla Netflix bağımlısı bir canlıya dönüşmüştüm derken pandemi başladı,normal zamanda olsa hiç dışarı çıkma isteği duymayacak olan ben,baskılanmaktan mıdır neden?Evde sıkıntıdan çatlamaya başladım.Her akşam yolun karşı tarafında oturan anneme akşam yemeğine gitmek için 3 dakikalığına da olsa dışarı çıktım tabi,The walking dead sessizliğinde ürpertici sokaklar,her akşam polis arabalarından saklanarak karşı tarafa geçmek değişikti.Gelgelelim bu süreçte yıllardır denemek istediğim bir hobiye bulaştım,On marifetten Figen abla yapardı kağıt hamuru hep bi denesem derdim,nihayet pandemiye kısmetmiş baya bir oyalandım onlarla.Keşke, keşke ben de spor yapsaydım,onun yerine kilo biriktirdim.Baya da bir yazasım varmış:)
YanıtlaSilAğaç ev sohbetlerine beni de almalısınız bence en acilen:)
Bu arada bu blog teması çok güzel olmuş
YanıtlaSilAvusturya'da da hortladı. Bıktık artık 🙄
YanıtlaSil