Yılbaşı öncesi Urla'ya gittiğimiz bir akşamüstü ben direkt sahilde fotoğraf çekmek istedim. Gökyüzü güzel, akşam kızıllığı falan.
Bu minik Penny'de bizimleydi. Kasım ayında Devrim sokakta bir tırın altında miyavlarken bulmuş. Soğuk, aç, yol kenarı. Neyse aldık bakmaya başladık. Şimdiye kadar defalarca bahçede yavru kedi oldu. besliyorduk ya çocukların alerjisi olduğundan çok da sıkı bağlar kurulmamıştı. Bu minik ve hava da soğuk olunca alt katta tutmaya başladık. Şimdi ara ara eve bile girip oynuyor. Yine de ben dökülen tüylere hiç alışamayacak gibiyim.
Neyse işte Urla sahilde Devrim bunu da aldı yanına. Korktu. Böyle koca kişisinin omzumda sahil boyu gezdi. Üşüşünce polarına girdi.)))
Çok güzel çekimler. Renkler ne kadar canlı. Gerçeğinden daha güzel sanki.
YanıtlaSilUrla Denizinin rengine bir türlü alışamadım. Mersin'de denizin görüntüsü, rengi bir başkaydı.
Esen kalın.
Ham çekim yaptığım için biraz renklerde canlandırma işlemi yapıyorum. Zaten telefonlar bunu otomatik yapıyor. İçlerindeki işlemci öyle. Urla çok sevdiğim bir yer değil benim. Ama işte yakın, eşimin ablası orada. Deniz olarak güzel değil aslında
SilKedilere bayılırım ben, çok da güzelmiş, ona sahip çıkmanız çok hoş! Hem Penny'nin yaşadığı zorlu anları paylaşman hem de Urla sahilinin güzelliklerini görmek beni çok etkiledi açıkçası :)
YanıtlaSilAslında bahçede hep kediler olur ama işte ilk kez tam sahiplenme gibi oldu bu. Eşim çok sever ama temizlik falan biraz bana kalıyor sanki:(((
SilFotoğraflar çok güzel ama özellikle de ilk fotoğraf çok hoşuma gitti. Minik bir bebek gerçekten, çok sevimli.
YanıtlaSilİnsan istiyor. Hatta bu hafta sonu yine Urla'daydık. Onu da götürüyoruz. Normalde kedilen yeri değişince rahatsız olurmuş. Bunun umurunda değil. Millet sevsin, sıcakta dursun, yesin, oynasın. Yeri de insanı da yadırgamıyor.
SilÇok şekermiş. Biz de Karya nın alerjisi yüzünden alamıyoruz.
YanıtlaSilDeniz burada tatil için. Seviyor sonra hapşırıyor:))) Sürekli evde değil zaten. Alt katta kapalı alan var. Devrim'in çalıştığı. Orada duruyor. Arada getiriyoruz eve.
Silçeşmealtı mı burasııı :)
YanıtlaSilYok Urla İskele. Gelinkaya, İskele arasında yürümüştük.
SilBir ara bende de oluştu kedi sevdası. Normalde evde istemem ama o dönem baya baya istedim ama sonra kendimi vazgeçirmeyi başardım. Zira bakımı ayrı temizliği ayrı mesele.
YanıtlaSilTıpkı çocuk gibiler çünkü.
Az ilgi görünce bile bağımlı oluyorlar. :)
Bahçeli bir evde oturduğumuz için kedi hiç eksik olmuyor. Ama eve ilk kez aldık. Bakımı önemli, can sonuçta. Bizimki şimdilik zahmetsiz, oyun çocuğu. Bizi bırakmadığı sürecek kalsın isteriz.
SilMerhaba, fotoğraflardan sıcaklık bize kadar ulaştı. Bir canlıya sıcak bir kucak açmak ne kadar değerli.
YanıtlaSilEvet öyle güzel insanlar var ki. Biz bir tanesine bakıyoruz. Onlarcasına bakan güzel insanlar var. Hoş yıllardır eve almasak da bahçede doğuran bir anneyi hiç aç bırakmadık.
Sil