Ağaç Ev Sohbetleri'nin bu haftaki konusu Kaplan Diary'dan geldi. Konu bu ülkede son yıllarda sıklıkla duyduğumuz "liyakat".
"Yozlaşmanın en büyük sebeplerinden biri olan "liyakat" sorununun ülkemiz şartlarında çözümü mümkün mü? Gelişmişlik düzeyimizin artmasında liyakat tek başına yeterli midir? Özellikle kamuda liyakate esas kadrolara görev verilmesi için sizce neler yapılmalı?"
Mümkün demek fazla hayalcilik olur sanki. Açıkcası liyakatın yani layık olan kişinin işi yapmasının örnekleri malesef genelde az. Her zaman bir adam kayırma, torpil oluyor. Hükümetler değişse de bu kural değişmiyor. Ama işte kurumlara yerleştirilen tanıdık sayısı belki değişiyor. Elimde resmi istatistik yok da gözümüz görüyor işte. Şu son 20 yılda bu işin suyunu çıkardılar. Hatta şu deprem haftasında bile birinin kardeşi, birini oğlu yine belli kurumlara yerleştirilivermiş. Mimarlık fakültesi dekanlığına ilahiyatçı atanması ile sosyal medya tepkileri ile geri alındı. Kim atandı o makama acaba?
Kızılay Başkanı'nın özel kalem müdürü paylaşıyor bunu. Olacak iş mi bu dil??? Basit bir önrek. Zilyon tane var bunlardan.
Ne yapacağız. Valla zor. Bilgisayarcılar sıkıntı için arayana kapat-aç diyorlar ya Ülkeyi kapatıp açsak olur mu ki. Ne bileyim şöyle iyi bir silkelemek lazım bunları. Kamunun temizliğe ihtiyacı var. hadi seçim oldu (ben hala bir haltlar olacak seçim engellenecek diye düşünen umutsuzlardanım) hükümet değişti diyelim. Bu kadrolar nasıl temizlenir? Yerlerine işi bilen uzmanlar atanır mı?
İnsanlardaki aman işim olsun da mantığını düzeltmeliyiz. Kamuda çalışan başkanın dan elemanına bazı kişiler rüşvetle iş yapıyor tamam da o işi rüşvetle yaptıran var bir de. İmar barışına sevinenler, başvurup kötü binasına ruhsat alanlar var. Düşünüyorum da zor bu iş. Çatlakları sıvayıp otururuz biz yine:(((
Yapılacak o kadar çok iş var ki. Teee ana sınıfından başlayarak eğitim düzeltilmeli önce. Mevcut yetiştirilen mimar, mühendis, hekim, öğretmen vs. zaten kötü durumda. Eğitimin kalitesi yerlerde. Sürekli online eğitimle ne öğrendi ki bu çocuklar? Politikacılar da eğitimli olmalı. Şart getirilmeli. Mesela dil bilmeliler. Maaşları düşürülmeli ki para için değil iş için gelenler gelsin.
Sadece eksiklerimizi gidermeye kalksak belki işimiz daha kolay olurdu. Yanlışların üzerine doğruları koyarak yeniden yapmak... Hele geçen zamanda değerler altüst olmuş, yanlışlar bile doğru sanılmışsa bu düzenlemeler çok zaman alır, çok yorucu ve yıpratıcı olur.
YanıtlaSilBazı üniversitelerimiz yayınlarıyla başarılarıyla dünya sıralamasında yer alırken günümüzde adları bile geçmiyor. Rektörler seçimle göreve başlarken hiç sıralamada olmayanlara görev verildi. İlkokullarda bile küme çalışmaları yok artık. Ekip çalışmaları değil, kişisel çalışmalar kabul görüyor.
İşe göre adam değil, adama göre iş aranıyor. Ne yazık o yüzden pek çok kurum saygınlığını yitirdi.
Merdivenleri ağır ağır çıkmak değil, üçer dörder atlayarak çıkmak isteyenler çoğunlukta. O yüzden her yolu deniyorlar. Daha çok para ve güç kazanmak isteyenlerin dünyasındayız.
Belli koşullar şart koşulursa, denetimler daha sağlıklı sürdürülürse değişim zamanla geç ve zor da olsa mümkün olabilir.
Sağlıkla...
Burak Ünver'in paylaşımı tam bir kepazelik. Dediğiniz gibi "reset" lemek şart bu ülkeyi. Yoksa A partisi gidip B partisi geldiğinde değişen bir şey olmayacak. Değişen sadece kadrolar olacak, çok hızlı bir şekilde eskilerin yerini yeni yandaşlar alacak. Yine birileri yandaşlarını zengin edecek, aynı denetimsizlik sürecek. Bu yüzden diyorum ya, demokrasi bizim gibi cahil toplumlarda kocaman bir aldatmaca.
YanıtlaSilSelamlar, ülke bu kadar kalabalıkken düzgün insan yetiştirmek zor. Bir şeyler ters gittiğinde ben dönüp dolaşıp bu düşünceye takılıyorum...
YanıtlaSilülkemizin durumu artık iyicr zor, özellikle ekonomi...
YanıtlaSilBiz gencken de bu adam kayırmacılık vardı, tam olarak yok olmaz ama kontrol altına alınsa iyi olur.
YanıtlaSil