Ağaç Ev Sohbetleri 125


 Ağaç Ev Sohbetleri'nin konusu bu hafta sevimli dostlarımızla ilgili. deeptone'dan gelmiş konu.

"Ne tür bir hayvana sahip olmak istersiniz, evcil hayvan olarak veya başka nedenlerle?"

Ben hiç bir hayvan beslemedim. Aslında kardeşime kadar evde kimsede bu yönde bir talep de olmamıştı. kızkardeşim tam bir kedi hastasıdır. Geçmişte bir biçimde bir yavru kedi kendini eve aldırmıştı biraz da onun iteklemeleriyle. Hiçbir zaman o kediye dokunamamışımdır.

Şu an yaşadığım ev bahçeli olduğu için epey bir yavru kedi vakamız da oldu. Hatta bir anne kedi 3 ya da 4 kez bahçeye yavrulamıştı. Bir tanesinde 7 yavru vardı ve benim Ada'nın alerjisi tavan yapmıştı. Aslında çocukların alerjileri benim eve kedi almama dileklerime geçerli bir neden de oldu sanki. 

Neden bilmem hayvanlara dokunamam. Sadece bir kez; Yine bir yavru bulduk terasta ama anne yoktu. Hala sütle beslenmesi gerekecek kadar küçüktü. Onu şırınga ile beslemek için elime alıyordum. (malesef yaşamadı) Her ne kadar evin en az hayvan seven kişisi olarak görülsem de onların gıdasını temin etmek de hep benim görevim oldu. 

Bir ara da sokak köpeği geziniyordu. Malesef bir kısım çocuğun okula gidip gelirken ona taş attıklarını farkedince günde 3 posta bahçede nöbet tutmaya başlamıştım. Sevmemek başka ya taş atmak, zarar vermek...Çocuk gibi aslında. Gerçekten sevgini verebileceksen, bakımını yapacaksan bir hayvan edinmeli. Diğer türlü kendi keyfin için eve biblo almak gibi birşey bu. Dursun evde, arada seveyim, ben işe gittiğimde beklesin. Çok sevimli gelmiyor. 




Yorumlar

  1. Son cümleleriniz ne kadar da doğru.
    Çoğu sokak hayvanı bu sebeple sokakta değil mi zaten.. bir heves alınıyor sonra hopp sokağa.
    Bir ortak noktada hayvanlara dokunamamak. Bende bu yaşıma kadar kediye köpeğe dokunmuş insan değilim. Kuş severim ellerim ama. Aslında kedi merakım da var ama en başta cesaret yok. Bu kesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Malesef çok doğru. İnsanlar yaz zamanı alıp bırakıyormuş. hep duyuyoruz sahil şeridinde arkadaşlardan.

      Sil
  2. sizin tarla da var, bencesi bir köpek iyi olur size zor olmaz yani, bahçe de var oh daha ne :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tarlaya belli dönem gitmiyoruz ama. Sürekli orada bırakılmaz. Aslında bahçi büyük nimet. Köpek olabilir. Kidelir doğal olarak var. Gelirlerse besliyorum. Yavruları olursa daha bir özen gösteriyorum. Yem falan alıyorum ekstradan. İşte evin erkekleri dolaştırmayı kabul ederse neden olmasın?

      Sil
  3. Kedilere ve küçük köpeklere dokunurum, severim de büyük köpeklere pek yaklaşıyorum. Güvenemiyorum sanırım. Onları beslemen, ilgilenmen güzel ama. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benimkisi korku değil. Bimiyorum neden dokunmaktan rahatsız oluyorum. Hijyen de değil sanırım. Ama gerektiğinde bakarım, korurum. Yani sevgi farklı birşey.

      Sil
  4. benim köpeğim vardı şimdi kedim var imkanım olsa mutlaka daha çok alırım eve..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben evde kesin bakamam da (hoş büyük konuşmamak lazım) bahçede beslerim, bakımını yaparım ama dokunamıyorum işte. Öyle kucağıma falan alamam.

      Sil
  5. Dokunmak benimde yapabildiğim bir şey değil. Uzaktan sevmek daha güzel geliyor.

    YanıtlaSil
  6. ben de hem kedi hem de köpek var. kedi benimle yatar uyur gece 3/5 kez gelip beni öper uyandırır sonra da arkasını döner uyur

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İtiraf edeyim en sevmediğim seslerden biri o kedilerin çıkardığı mırıltıdır. kardeşimin kedisi gelir benim yatağa yatar bir de gırıl gırıl sesler çıkartırdı. Ne sinir olurdum.

      Sil
  7. Sokak kedilerinin durumuna üzülüyorum ben. Bizim de bahçe var her yıl bir kaç kez yavrular oluyor. Yemek taşıyoruz, kutu koyuyoruz kalsınlar diye. Sonra birer birer kayboluyorlar. Mantıken bu kadar çok yavrulama oluyorsa etrafta çok daha fazla kedi olması gerekir değil mi ama yok telef olup gidiyorlar. :(
    Evde kuş balık ve kedi beslemişliğimiz var. Bizim gibi uzun ömürlü olsalar keşke, üzülmesek sonlarına.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Malasef yolda falan ezilen kediler epey var. Bizim ev bahçeli ama cadde kenarı. Hatta en son bir kedi bulduk yine. Yemedi verdiklerimizi. Yaz olduğu halde, Deniz anne bu titriyor dedi. Üçüncü kısıp kaçamadığı bir yerde çay kaşığı ile yoğurt falan verdim. Neyse zorla bir iki verişte alıştı artık. Urla'ya götürdük sonra, bizim bahçeden çıkar da ezilir diye korktu. Orda pek seviliyor.

      Sil
  8. Yooo kesinlikle severim hayvanları. Elimden geldiğince korurum da, bakarım da. Teknik olarak çocuk bakmaktan farkı yok benim için aslında. Bir canlı, sevdiğinizde karşılığını aldığınız bir canlı. Aslında ben öyle çocukları da mıncık mıncık seven tiplerden değilim.

    YanıtlaSil
  9. Son paragrafta yazdıklarınıza aynen katılıyorum. Bir hayvan edinince arada bir bağ oluşuyor. Yaylada küçükken aldığımız Golden cinsi bir köpek diğer bütün köpeklere karşı tedirginliğimi almıştı üzerimden. Kedilere güvenemem ama, tırnaklarını çıkardıklarında hiç de hoş olmazlar:)

    YanıtlaSil
  10. Ben kedi, köpek, tavşan, kuş, kaplumbağa besledim. Şimdi iki çocugumda alerji var alamıyoruz. Sorumlulugu da zor tabii.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder