Ağaç ev sohbetlerinin bu haftaki konusu sevgili Kaplan Diary'den gelmiş.
"Beş yıl önceki yaşantınız nasıldı? On yıl sonrası için hayalleriniz, beklentileriniz ve yaşama dair hedefleriniz nelerdir?"
Beş yıl önce, bir kere 5 yıl daha gençtim. Ada ile şu an yaşadığımız sıkıntılarımız hiç yoktu.Ev kesinlikle daha huzurluydu orası kesin. Şimdi ciddi bir hır gür havasındayız. Onun dışında aynıydık sanki. Yine bir tarla olayımız vardı. Yılın 10 ayında hafta sonları ya deniz ya tarla çalışma.
Ya düşündüm de 5 yıl öncesini yazmayı bırakıp; yok yani çok monoton bir hayatım varmış benim. Yazın tarla, kış hazırlıkları , kışın ev içi okul yeme içmesi, daha çok kitap okuma. Sürekli çamaşır-ütü. ( bu ara yeme içme olaylarına fena takmış durumdayım. Ne çok yeniyor. Hele 3 erkeği doyurmak ve tatlı falan da seviyorlarsa. Beynimin bir tarafı bugün ne yapayım, yarın okula ne vereyim yanına modunda. Arada kızıveriyorum az yiyin artık diye)
Neyse en iyisi 10 yıl sonrasını hayal edeyim bari.))) Kesinlikle sağlıklı olmayı istiyorum en başta. Hali hazırda dizimde bir sıkıntı var. Yeni değil ama son dönem yaptığım sporlarla kaslarımı güçlendirmeye çalışıyorum. Güçlü olup yine gezmek, yürümek, hala yapamadığım likya ya da karya yolu yürüyüşünü yapabilmeyi çok çok istiyorum.
Çok klasik olsa da çocuklarımın sevebilecekleri bir okul ve iş hayatlarının olması tabi ki. Şu anki ülkenin durumunda o kadar umutsuzum ki. Biz bir biçimde okuduk, bundan başka bir hayatın olabildiğini biliyoruz. Ama son 20 yılın çocukları giderek kötü bir kabusun içine giriyorlar. ABD'de bilmem kaç milyon dolarlık (kim kalacaksa) yurt açılışları yapılırken bu ülkenin öğrencileri sokakta kalmışken umut çok zor gibi.
Buca'daki bu evden taşınmak da bir hedefim. Sürekli inşaat, toz, ekskavatör gürültüsü (şimdi de yıktıkları ortaokulun dibini oyuyorlar. Bize çok yakın) Devrim baba kesinlikle kabul etmese de kırsal alanda uygun bir yer alıp gitmeyi çok çok istiyorum.
Bunun dışındakiler klasik koy koy gezip yüzmek, sessiz sakin yerlerde konaklamak, fotoğraf çekmek, keşfetmek....
Sohbete katıldığınız için teşekkürler. Buca'da oturduğunuzu bilmiyordum. Kızım da Buca 8 no'lu ASM de uzman hekim. Eskiden Buca bağlarından sultaniye, razakı üzüm getirirlerdi, şimdi dağ taş bina oldu. Beş yıl önce evet, daha gençtik:) Eğer sevdiğiniz bir işi yapıyorsanız belki monotonluk da güzel. Daldan dala konmakla bir yere varamıyorsunuz yine. Bizim hayatımız daldan dala konmakla geçti. Geçmişe bakıp bir on yıl sonra ne olacağımızı düşünmek gerçekten macera tutkunu bizim gibi insanlar için daha zor. Umarım hayalinizdeki eve kavuşur ve gönlünüzce gezer, fotoğraf çekersiniz. Eşinizin mutfağa merakı yemek dışında pek yok sanırım. Aslında mutfak da çok güzel bir uğraşı. Bizde eşim mutfaktan dışarı çıkmıyor, bu işi bir hobi olarak benimsemiş. Keşke çıksa da bana fırsat doğsa diyorum:) Benim sizde imrendiğim gezmeye ve fotoğraf çekmeye olan tutkunuz. Dizinizle ilgili soruna üzüldüm, umarım kısa zamanda şifa bulursunuz. Bundan sonra hobilerimizle uğraşmak, okumak, gezmekten başka ne olacak hedefimiz. Sağlığımız yerinde olsun yeter. Memleket sorunlarına değinmedim. Yazmaya kalksam sayfalar yetmez:(
YanıtlaSil16 yıldır Buca'dayız. Malesef buralar çok fena. Biz evi ilk aldığımız zamanla bile arada dağlar kadar fark var. İnsanlar müstakil evlerini verip yerine apartman diktiriyor. 10 yıldır bu mahallede inşaatsız gün olmadı sanırım.
SilEşim anlar biraz. Belli işler onun aslında. Sevdiği için yoğurt mayalamak ve sütlaç yapımı kendisine ait. Ben mutfak işlerini sevmem. Kendim yaşasam öyle yemekle falan da uğraşmam. Atıştırırım. Zaten reçel gibi şeyleri de tüketmem. Ama dışarıdan yeme olayına da pek sıcak bakmadığımdan çocuklar sağlıklı beslensin diye yıllardır çok şeyi kendim yaptım.
Dizim zor. Daha 40'lardan önce menisküs dejenerasyonu dendi. En son geçen yıl yara var dedi doktor. Şimdi de yine bir bakıldı bazı sıkıntılardan bir çeşit kist varmış. daha tam sonucu hekimle konuşamadım. Sağlık en önemlisi işte.
Ailenle mutluluklar dilerim. Kırsalda yaşamayı ben de çok isterdim. Zaten büyük şehirlerde de iş imkanı kalmadı. Fırsatını bulan kaçsın gitsin bence.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. kırsallarda doldu aslında. Eskiden boş olan Urla mesela, koca koca siteler yapıyorlar.
SilAnne-baba olmak böyle birşey işte:) Tüm hayallerde ve hedefler de çocuklarımız mutlaka var:)
YanıtlaSilEvet öyle oluyor.
Silo zaman dizler, yürüyüşler, yeni ev, gezmek, foto, olsuun sanaaa :)
YanıtlaSilDeğişmeyen hedef sanırım sakin bir yerde sakin bir hayat yaşama isteği. İstediklerin olsun, bugün kabul olsun.
YanıtlaSilEvet. Yorulduk cümleten şehirlerden, yoğun yaşamdan sanki
Silbuca da okumuştum, o zamanlar o kadar inşaat yoktu. gerçi bucadan gitseniz de ülke koca bir şantiyeye döndü, kaçmak zor görünüyor.
YanıtlaSilbenim de beş yıl öncem aynıymış, ama sizin pek çok hobiniz var, monoton bile olsa renkleriniz çok :)
Evet şantiye konusunda haklısınız ama ne bileyim bir zaman için bile olsa şu gürültüden kurtulsam...Eşim de zaten o noktada sanki gitsek başka yerde inşaat, toz olmayacak mı diyor.
Sil