DeepTone'un organize ettiği Ağaç Ev Sohbetleri'nin bu haftaki konusu Blogger'la nasıl tanıştınız?
Benim blog olayına tbaşlamam oldukça eski. Teee 2009'un başlarına dayanıyor. Deniz'in doğumundan sonra işi bırakmıştım. "O anda çalıştığım iş yerinde ne kadar mutlu olduğum ve 2 çocuğumu bakıcıya bırakıp bırakmak istemediğim" gibi ikilem içinde bu kararı vermiştim. Neyse sonuçta çocuklar büyüdükçe ve bana zaman kaldıkça girdiğim arayışla blog olayını keşfedip başlamıştım. İlk zamanlar örgü paylaşımlarım oluyordu. Zamanla ahşap boyama, kıl testere, odunlarla işler gibi hobilerimle birlikte bloğun teması da dallanıp budaklandı. Şimdilerde fotoğraf ve ordan burdan işte. Hiç istikrarlı olamadım sanırım. Sadece paylaşmayı sevdim.
Eskiden blog geri dönüşümleri çok daha iyiydi. Çok kişi buradan tanışıp muhabbeti ilerletti. Yüzyüze tanıştığımız arkadaşlarımız oldu. Son yıllarda bloglardan çok kopan oldu. En azından benim dönemimden. Kutuplaşma, sen bana yorum yap ben sana yapayımlar biraz fazlaca olsa (hangi sosyal medyada yok ki) yine de burada paylaşım daha samimi geliyor bana.
sen benden eskisin ben de 2011 de iş yerinde aşırı sıkıldığım için başlamıştım. o dönem öyleydi.. neyse iyi ki başlamışım diyorum şimdi tabi..
YanıtlaSilEvet epey eskiyim. Ben de seviyorum bu sayfayı...
SilEpey olmuş siz start vereli:) Eskiden daha iyiydi derken biraz şaşırdım. Çünkü kalıcı olanlar için blog iyi, yararlı bir şey. Fakat aradığını bulamayanlar çekip gidiyor. Mecburi ara vermelerin dışında uzun yıllar devam edenlerin samimiyetine inanıyorum. Bu ortam diğer hiçbir sosyal medyadakine benzemiyor. Bilgimiz artıyor, okuyor, yazıyoruz. Eskiden daha iyi dediğinize göre neler kaçırdım acaba:)
YanıtlaSilBelki ben ozamanlar tanıştığım arkadaşlarımla daha samimiydim sonradan o arkadaşlığı kuramayan ben olabilirim, bilemiyorum. Ama dediğim gibi yüzyüze görüşmeler olmuştu. Hoş bunu ticarete dönüştüren oluşumlar da oldu ya...bir dönem bloglara yazmalar oldukça düştü, tamamen bloğunu kapatanlar oldu. Blog hırsızlığı nedeniyle ayrılan arkadaşlarımız oldu. Yaptığı ürünleri başka yerlerde görüp cezasız kalması hoş değil. Çok sevdiğimiz bir arkadaşımızı malesef kanserden kaybettik. Elişi pazarlarında tanışan, dostluklarını ilerleten blogcular oldu. İşin içinde sen beni izle ben seniler olmadan samimi arkadaşlıklar vardı. Bazen o kadar küçük hesaplar yapılıyor ki şaşırıyorum.
Silbaşlangıç hikayen sevimliymiiiş :) bence sen artık en çok gezi, foti ve turşu blogçususun ve böyle çokzeeeel :)
YanıtlaSilValla tutarsızlıklarımla devam ediyorum işte. Hayat ne zaman belli bir çizgide devam etmiş ki. Şu an ne yapıyorsam blogda da o var. Ama ben turşuyu beceremiyorum....
Sil:)
SilTevellüd bayağı bir eskiymiş :) Ben genç sayılırım. Sanırım 2014 sonlarıydı. Evden oturduğum yerden para kazanayım hevesiyle başlamıştım :) Yat kat sahibi olunca uzaklaştım biraz :D
YanıtlaSilBlogger'da kan kayıplarının sebeplerinden birisi de bence Google Plus'un kapanmasıdır. Gruplarda beynelmilel arkadaşlarımız vardı. Yeri dolmadı.
Sizin blogla tanıştığımda hobi işleri yoğun olarak vardı. Örgü yıllarında yokmuşum...
Para kazananlarda oldu sanırım. Ama işte reklam, sosyallik falan çok çetrefilli o iş. Ben hiç beceremem. Hatta bir ara örgüden para kazanayım dedim. Sattım da net üzerinden birkaç parça ya. O tanıtımlar, arkadaşlardan rica reklam yapınlar falan. Yok yapamadım ben onu. Örgü-dantel iyi bilirdim, elime alsam yine yaparım sanırım. Klasik çeyiz dönemi insanı olunca eli mahkum öğreniyorsun, yapıyorsun.
SilBen ilk basladığım zamandan arkadaslarla iletişimde kalmayı seviyorum bloglar aracılığıyla. Her zaman uğrayamıyorum ama vaktim oldukça geziyorum. Blogların yeri başka.
YanıtlaSil