Erişte olayı...

Kış hazırlıklarında benim dışımda gelişen erişte konusunu da bitirdik. Benim dışımda çünkü ben yufka açmasını bilmiyorum, bir iki denemem olsa da çok üstüne düştüm denemez. Öğrenmek hiç işime gelmiyor. Evin tatlı seven erkeklerine baklava açmaya falan kalkarım sonra. Benim gibi mutfak işlerini (hamurişi, yemek, tatlı,, kışlıklar) zorunluluktan yapan birine bu kadar yükleme olmaz...

Her neyse annem erişte için "ne var bunu yapmakta" deyip her yıl bana, kardeşime, abimlere ve kendine yapar. Bize kurutma, kesme işleri kalır. 

Eşit ölçüde su, yumurta ve aldığı kadar un, tuz; malzemeler bunlar. Yumurtayı su ile aynı oranda yapmak için bir kaseye kırıyoruz önce. Bu yıl su oranını daha az kullandık ama. Yoğurduktan sonra bezelere ayrılıyor. Bezelerin üstü mutlaka bir bez ile örtülmeli, kurur. Biraz kalınca açılıp bezler üstünde bu yufkalar kurutuluyor. Ben önceden kapalı balkonumu iyice temizliyorum ki toz olmasın. Temiz çarşaflar serip (sadece kurutmada kullandıklarım var) kesilme kıvamına kelince de işte ince ince kesiyoruz. Kıvam nasıl anlatılır bilemiyorum. Yufkaların kenarları az az kıvrılmaya başlıyor.

Önce çarşaflarda 2 gün falan kurutuyorum. Sonra da üzerini örterek bir hafta falan tutuyorum kapalı balkonda. 

 Bu yıl yapım aşamasında hiç fotoğraf çekemedim, bunlar önceden.