Üzüm Pekmezi

Diyorum ya hep (hele evde sık sık) nedir bu yeme içmeden çektiğimiz. Yap yap bitmiyor. Sürekli bir tıkınma hali. Tatlısı, konservesi valla bu yıl çok mu oldu ne.
Patlıcan oydum kuruttum, salça yaptım. Hemi de klasik usul. Kovalara doldur çürüt, her gün sarı sularını dök. Sonra süzgeçten iyice bastıra bastıra geçir. Terasta kurut. Börtü böcek girmesin diye onlara cibindirik dik.

İncir pestili, reçeli yaptık. İncirlerin bir kısmını kuruttuk. Geçen uyguna denk geldi 10 kilodan mürdüm eriği reçeli de yapıverdik. Keçi boynuzu pekmezini paylaşmıştım. Domates konservesi vazgeçilmezim. Bol bol yaptım. Bir de ajvar sos olayına girdim arada derede. Fotoğraf çekip paylaşayım onu nefis birşey bence. Kurban sonrası yine bahçede kemik suyu kaynatıp dondurucuya koyduk. Bahçede yapınca bol bol kaynatıyoruz jel kıvamında oluyor resmen. Dondurucuya konanlar ayrı.

Bizim epeydir denediğimiz bir pekmez türü üzüm. İlk kez yaptığımızda Denizli'den toprak getirtmiştik.  Nedense Devrim baba sevmedi. Araştırmış karbonatla da olurmuş. Yıllardır öyle devam ediyor. Asit baz dengesimiymiş ne...

Üzümleri iyice yıkıyoruz. Genelde tane üzüm alıyoruz pazardan ama salkımsa onları da taneliyoruz. Bizim pekmez işine teknoloji karışıyor ve yıkanıp süzülen üzümleri parçalayıcıdan geçiriyorum. Fotoğraftakinin cinsine bakmayın aslında çekirdeksiz beyaz üzümle yaptık. Çekerken elimde yoktu ondan. Görsel olarak da bu hoşuma gitti...

Parçalayıcıdan çıkan üzümleri 2 kez daha ince süzgüden. bir kez de ince bezden geçiriyoruz. Sonra kaynıyor. Bir taşım kaynadı mı içine karbonat ekleniyor. Toprak katılınca da bir dinlenme aşaması oluyor zaten. Ertesi gün asıl uzun kaynatma.

Nedense bizimkinin rengi o satınlardaki morumsu güzel renk olmuyor. Tadı tamam sorun yok ya o görüntüyü de tutturabilsek. Fırsat olup bu işin piri birileriyle yapmalı aslında. Bir türlü denk getiremedik.