Bazı filmler vardır sadece oyuncusu için seyredersiniz, konusuna falan bakmazsınız başlarken. Julia Roberts de benim için öyle oyunculardan biri. Geçen hafta ne seyretsem diye bakınırken denk geldim bu filme ve sadece Roberts için başladım.
Ama cidden güzel bir konusu varmış ve bence gayet iyi işlenmiş. Belki klasik olabilir. Yüzünde ciddi bir deformasyon olan Auggie'nin yaşadığı sıkıntılar anlatılıyor filmde. Orta okula kadar evde annesi tarafından eğitim almış. Ama artık okula gitmesi gerektiği aşamada başka çocukların tepkileriyle yüzleşmek durumunda.
Çocuklar çok acımasız oluyor. Ne düşünüyorlarsa söylüyorlar, Ama aynı zamanda çok da gerçekçiler. Sizi sadece siz olduğunuz için sevebiliyorlar. Güzel vermiş bu duyguları.
Benim filmde sevdiğim başka bir şey de; konu değişik açılardan ele alınmış. Mesela ablanın yaşadığı sıkıntılar çok güzel verilmiş. Sonuçta daha küçük bir çocukken anne ve babasını sorunlu doğmuş kardeşe kaptırmış. Paylaşma yok burada. Çünkü anne işini bile bırakıp tüm zamanının Auggie'ye adıyor. Ablayı daha çok anneanne büyütüyor.
Bu arada filmin kitabı varmış ki bilmiyordum. Geçen hafta Oytunla Hayat'ın paylaşımından öğrendim Okunmalı. Ve film çocuklarla bir kez daha izlenmeli...
Yorumlar
Yorum Gönder