Dün yine tarladaydık biz. Zeytinlerin dibi çapalanacak ya toprak taş gibi olmuş resmen. Sanırım epeydir yağmur yağmamış Çeşme tarafına. Tamamını bitiremesek de Devrim'le epey çalıştık.
Deniz'i Urla'da bıraktık bu kez Ada bizimle geldi. Çok seviyor toprak işlerini. Ama malesef otlar o kadar büyümüş ki garibim Ada tüm gün hapşırdı durdu:(((
Ben de ondan aşağı kalmamak için çapa yaparken kendimi neye sokturduysam artık dudağımın üstü ve alnım botokslu dolaştım tüm gün. Resmen anestezi olmuş gibi uyuştu suratım.
Devrim "ben tek geleyim buraya en iyisi siz otlar bitince gelin" diyor bize. Onun dışında hepimiz alerjiliyiz:)))
Toprak sert olduğu için yorulduk haliyle, benim avucum falan kabardı. Tabiki bu biraz da çapayı çok sıkmaktan kaynaklanıyor. İşin çoğunu illaki Devrim yapıyor her zaman. Ben her çapa dönemi olduğu gibi "ne gerek var bu kadar büyük tarlaya 1 dönüm neyimize yetmiyor" zırlamalarıyla bitirdim günü...
Yorumlar
Yorum Gönder