Pancarlı pembe kekimiz....


Dünkü sıcakta yeni yazı yazmak bile zor gelirken kalktım hamurişi yaptım. Şu kadınları anlamak cidden zor!!!

Genelde fırını açtım mı birkaç çeşit hamurişi yapıp dondurucuya koyarım. Çocukların canı istedi mi  çıkar-ısıt oh pek kolay oluyor. Tatil dönüşünden beri  dolap tam tıkırdı. Evdeler canları birşey isitiyor hazır bisküvilere vurmuştuk kendimizi. Dün tembelliğime son verip mutfağa girdim en sonunda.

Kek bizim erkeklerin vazgeçilmezi çok severler. Ama son 3 yaptığım kek nedense kabarıp fırının içinde söndü. Erken açmama kuralına da tam uyduğum halde (ki yıllardır kek yapıyorum. Böylesi  ilk kez başıma geldi) böyle olması epey canımı sıkıyordu. Dün bir tepside bir de mufin kalıplarında yaptım. Mufin kalıplarındakiler tamam ama kekin ortası yine çökmüş biraz:((
Bulucam hatamı...

Kekimiz pancarlı oldu bu kez. Dondurucuda yoğun kıvamlı pancar suyum vardı onu kullandım.
3 yumurta, 1 su bardağı şeker, 1 çay bardağından az pancar suyu, kabartma tozu, 2 yamak kaşığı kakao, vanilya, yarım su bardağı zeytin yağı, 1 su bardağı süt, 3 su bardağı un...

Yumurta ve şekeri iyici çırptıktan sonra sıvıları ekledim. Daha sonra harcımı ikiye bölüp bir kısmına 2 kaşık kakao ve vanilya,  diğer kısmına 2 kaşık un ve vanilya ekledim. Pancar kokusu olmasın diye 2 vanilya kullandım ben. Zebra kekte olduğu gibi bir kaşık birinden 1 kaşık diğerinden ekleyerek keki tamamladım. Fırını ilk ısıtışta 200 derece sonra 160 indiriyorum. Hep soğuk fırına koymuşumdur keki dediğim gibi bu zamana kadar sorun yaşamamıştım. Hatta çöken keklerimden birini ısıtılmış fırına sürdüm gene olmamıştı...

Kekin hamur halindeki pembelik kalmadı. Hatta içi epey açıldı ama üstünde pembe hoş bir katman kaldı...Pancar kokusu ise hiç yok...

Yorumlar