Odun dilimi sehpam:))))))

Odunlara olan aşkım malum. Eldeki ve evdeki malzemelerle mümkün olduğunca odun isteklerimi yerine getirmeye çalışıyorum bu yüzden. Eldeki imkanlarla diyorum çünkü odunu şekillendirmek, zımparalamak bazen farklı aletleri gerektirebiliyor ki tümü bizde yok maalesef...

Aylardır istediğim bir şeydi bu odun dilimi sehpa. Devrim sanırım 2 yıl kadar önce rektörlükte budanmış büyük kütükleri eve yakmak için getirince kafama yer etmişti. Önce iyice kuruması gerekli kütüklerin. Yaşken işlem yapınca neresi çatlayacak belli olmuyor sonra. Kütükleri epeydir bahçede tabure ya da saksı sehpası niyetine kullanıyordum ben zaten. Ama evin içine girememişti bir türlü.
Bir de benim yiyeceğim bir nane değil bu iş. Şu yukarıdaki dilimi çıkartmak Devrim'i bile çok zorladı. Ağaç sağlanmış elektrikli testere ile bile epey uzun sürdü. Biraz da yamuk olmuş ya o kadar kusur kadı kızında da olur....

Neyse dilim oldu bir aydır da öyle bekliyor babamızı bir türlü el atmıyor. Surat yapan ben cumartesi sabahı yapı markete götüttürdüm kendimi. Ayakları yaptığımız tahtayı aldık, ürünleri inceleyerek fikir edindik.....Aynı gün ayaklar tamamlandı:))) Sonra da kütük zımparalandı, ayakların geçmesi için oyuklar açıldı. Bu aşamada zordu çünkü diktörtgen oyukları açmak (ki böyle bir aparat var mı bilmiyorum) zorladı azıcık. Ayak ve kütük buluşturuldu. Ben vernik yerine ceviz rengi dış cephe vernikli koruyucu kullandım. Rengi mobilyalarıma daha uygun. Boyarken daha bir eski görüntüsü olsun diye de fırçayı aşağı yukarı sürüp durdum.

Sonuç Devrim sehpamı su deposuna benzetti. Hani olurdu ya eskiden ayaklı su depoları.....Ama ben çoookkkkk sevdim.