Sabah erken yürüyüş sırasında güneşe karşı çekmiştim bunu....
Yolda arabayla giderken alabildiğine uzanan ovalardan bir kare...
Annem ve ablası.....
Bu hindi resmen koyun kadardı.....
Annemin çocukluğunun geçtiği bağlar....
Soğuklardan asmalar sararmıştı bu mevsimde, yine de dallarda hala epey üzüm vardı...
Teyze oğlu...
Tatilin son noktası Denizli oldu bizim için. 3 gün kaldık ama dopdolu geçirdik. Bu sabah kalkması ise felaket bir durumdu:)))
Benim 25 yıl önce bir kez gittiğim, annemin de epeydir gitmediği Yeşilyuva'ya gittik önce. Düğün ya da hastalıklar nedeniyle gitmiş hep, bağlarda dolaşma fırsatı da olmamış. Hele de otobüsle gidince dolaşmak daha bir zor oluyor. Devrim baba köy olayını sevdiğinden hadi dedi kalkındık gittik biz de....
Annemin köyde yaşayan ablası Alzheimer. Onu tanıyıp tanıyıp sıklıkla unuttu haliyle...Annem için buruk bir gezi oldu bu yüzden. Yine de o kadar çok yeğenini, tanıdığını gördü ki. Hiç boş kalmadık. Bir yerde kahvaltı, bir yerde akşam yemeği, bağları-pazarı dolaşma. Hep ayaktaydık. Bu arada Devrim kendisini fazlasıyla mutlu eden ikramlar yüzünden mideyi de bozdu:)))) Kurban bayramı yüzünden sanırım kahvaltıda et kavurma, ciğer, baklava bile vardı....
Çocuklar içinde hem keyifli hem farklı bir gezi oldu. Ben tereddütlüydüm hani alıştıkları ortam köy yerinde olmayacak eziyet ederler diye ama oldukça uyumluydular...
çocuklar süperler o özgürlük duygusu ve doğallıkları böyle uyum sağlamalarını da kolaylaştırıyorlar.annem açısından üzüldüm.cidden çok zor bir duygu.dünyadaki en yakın dostum sırdaşım canım ablam ve kızkardeşim.yaşarken beni hatırlamadıklarını düşününce kötü oldum.Rabbim hayırlısını versin.köy manzara ve özellikle renkler şahane.devamını dilerim.sevgiler..
YanıtlaSilAnnem hiç ummadığı bir durumla karşılaştı sanırsam. Teyzemle biraz oturduktan sonra yüzü belli ediyordu bunu. Benim de en korktuğum hastalıklardan biri, kendi adıma olmamasını dilerim....Çevremde bu hastalıkla uğraşan epey arkadaşlarım olmuştu. Hasta kadar bakan içinde zor ve yıpratıcı bir süreç....
Silköye bayıldım.benimde babaannem de alzheimer başlangıcı var.güzel anıların unutulması kadar kötü bir şey yok.anneniz için üzüldüm o sebeple.sevgiler.
YanıtlaSilGeçmiş olsun sana da mihrimah.....
SilAnneciğine sağlıklı günler dilerim Saadet. Doğadan yeni gelmiş biri olarak doğa görüntülerine bayıldım. Renkler bir harika. İşlerinize de kolaylıklar dilerim.
YanıtlaSilSaol Dilek:))))
Silçocuklar ilk geldikleri için keşfedecek çok şey bulmuştur.Devrime de geçmiş olsun:)
YanıtlaSilFacede beyaz hindileri görünce oooo demiştim. maşallahları var gerçekten . onlarda BADEM gibi kendi cinslerinin Albino lusu yine de çok seviyorum beyaz hayvanları:))
Hem de nasıl...Bir de köydeki tek çocuklardı. Fotoğraflardan da anlaşılıyor annem haliyle de torunları ortamın gençleri...Rahattılar......
Sil