söz bu son....

Deniz bugün pek agrasifti. Okuldan geldikten sonra arada doğum günü olduğunu hatırlatıp ona iyi davranmadığımızı falan söylüyordu. İnanılmaz naz yapıyor ama öyle böyle değil.
Akşam onların seveceği bir yemek yaptım. Ama memnun olmadı. Doğum gününde yemek olmazmış pasta olurmuş. Bende "gelişme çağındaki çocukların doğru beslenmesi gerektiğini" söyledim. Kızdı ama birşey demedi.
Bugün Devrim'in halı saha maçı olduğundan geç geldi biraz. O yüzden perşembeleri akşam yemeğini erken yiyip 8 gibi ara öğün hazırlarız. Yine öyle yaptım ama babamız da gelsin diye ağırdan alıyorum..
Deniz "acıktım" dedi. Çerez ve meyve hazırladım. "tatlı var sandım" dedi. "kabak tatlısı var ister misin" sevmez ki...Mutsuz mutsuz babasını beklemeye başladı.
Devrim gelince şalteri indirdik yıldız şeklindeki minik pastamıza bir mum koyup salona gittik..Aman beyimizde bir tafra..."bugün benim doğum günüm değil ki" "neden" "hiç birşey istediğim gibi olmadı" Eee süpriz yaptım işte...
Bize tafra yaparak pastasını sildi süpürdü:)))

Öyle büyük bir pasta yapmak istemedim bu kez. Yenmedimi vakitlice bayatlıyor. Hazır pandispanyanın tek tabanından yıldız şeklinde parçalar kestim. Malum Deniz yıldızları pek seviyor bu yıl!! Her parçayı yeniden ikiye ayırıp aralarına çikolatalı puding ekledim. Biraz da üstlerine....Bir de dekor şekerleri. Minik atıştırmalık pastacıklar oldu.