Eskilere bayılırım ben. Kilim, bakır malzeme mümkün olduğunca toparlamaya çalışırım. Malesef annemden böyle şeyler gelmedi bize. Varmış aslında ama babaannem "bunlar yörük işi" deyip bir dünya bakırını satmış annemin:((
Bu kara ütüyü de bana abim getirmişti. Bir yerlerde denk gelmiş ben seviyorum diye getirmiş. Aslından en az 10 yıl öncesinden bana geldi kendileri ama kara kara pek sevememiştim. Eskiden blogları da bilmiyorduk ki boyamak aklımıza gelsin:))
Kendilerini aldım elime beyaza boyadım. Döküm olduğundan çok güzel kapatamadım açıkcası. Vardır belki bir püfü ama...Sapı daha zor oldu. Kırmızıyı hiç sulandırmadan da kat kat boyadım. Yine de azıcık belli oluyor. Sonra yeni favorim kuşlu peçetelerimle transfer yaptım. Bir güzel vernikledim. Salon kapımın önüne koydum.
Kesinlikle bu halini çok sevdim ben. İçim açılıyor gördükçe....
Çok güzel olmuş ama benim tercihim ham hali olurdu:)
YanıtlaSilFadiş ham halini bilmiyorum açıkcası. Bana geldiğimde böyle bir siyaha boyanmıştı. Kara kara sevemedim ben...
YanıtlaSilÇok iyi düşünmüşsün Saadet.Ben de bu eski ütüleri çok seviyorum.
YanıtlaSilsüper bir dönüşüm olmuş ellerine sağlık vallahi eskicileri dolaşıcam çok güzel
YanıtlaSilÇok güzel... bir çoğumuz antika değeri olan eşyaların orjinalliğini boz mak istemeyiz. Sen cesaret edip kaplamakla ne iyi etmişsin. Çok şık ve fonksiyonel olmuş. Ellerine sağlık
YanıtlaSilTeşekkür ederim Nazan:))
YanıtlaSilGönül aslında dolaşmak lazım....
Gülsüm Hanım zaten kara renge bana gelmeden boyanmıştı. Orjinali öyle değildir sanırım. Paslıymış onun için boyamışlar galiba.
YanıtlaSilTeşekkür ederim:))
çok şık olmuş ellerinize sağlık
YanıtlaSilharikaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
YanıtlaSilÇok güzel olmuş bende beğendim bu halini ellerine sağlık.
YanıtlaSilHarika bir fikir çok dekorafit görünüyor ama dikkat etmek lazım ayak çarparsa ayak parmaklarımız yaralanabilir yani bizim evde sakar çokta o bakımdan aklıma geldi :))
YanıtlaSilEllerine sağlık....
çok çok güzel olmuş canım.ellerine sağlık iyi günlerde kullan bendede babaannemin fincan takımı var 50 yıllık felan limonata bardakları var onlar da aynı seneninmiş.şimdi vitrinde dinleniyorlar. sevgiler
YanıtlaSilHımmm öyleyse aklımızda bulunsun değil mi? Bu arada acayip beğendim çok güzel olmuş. Fikir de süper. GÜle güle kullan şeker.
YanıtlaSilBen de iki tane var, orjinal haliyle, anneannemin ütüleri :)
YanıtlaSilBöylesi güzel olmuş, cıvıl cıvıl, sen mecburen böyle güzellik yapmışsın, ellerine sağlık:)
Ama yeni tip ütüler de bozulduğunda süslenip böyle kapı desteği yapılabilir, kitap desteği olarakta olur :)
Nesli, Nilgün teşekkür ederim:)))
YanıtlaSilBetülce saol:)))
Yıldız haklısın aslında. Oldukça sert birşey. Ama şansım kapı geriye kadar gidiyor.
YanıtlaSilmihrimah ne değerlidirler onlar:))
YanıtlaSilDilek teşekkür ederim:)))
Banu blogcu milleti yaparız valla yeni ütüleri de....Benimkinin manevi bir değeri yok. Belkide ondan bu kadar kolay boyayabildim. Seninkiler çok değerlidirler ama...
YanıtlaSilcanım ellerine sağlık harika olmuş.ben de severim ilginç şeyleri:)
YanıtlaSilteşekkür ederim Hatice:))
YanıtlaSilmerhaba..ok yaratici ve orijinal bir fikir...bayiliyorum ben de boyle yaratici fikirlere..ellerine saglik...cok guzel gercektende...sevgiler..
YanıtlaSiluğur-perisi teşekkür ederim güzel yorumun için:)))
YanıtlaSilçok güzel olmuş.ananemin evinde de vardı böyle kara bir ütü.eline sağlık.bu hali çok çok güzel
YanıtlaSilTeşekkür ederim ebrulikedi:)))
YanıtlaSil