Ne çok şey söylendi onlar için; Boş geziyorlar, boş konuşuyorlar, ellerinde telefon var sürekli, iş beyenmiyorlar, nerde eski gençler....Ama işte bugün ne varsa gençlerde olduğunu gördük. Hala pek çok anne-baba evde cak cak konuşurken onlar sokaklarda hem kendilerinin hem emeklilerin hem çalışanların hakları için sokaktalar. 3 gündür plastik mermi, cop, tekme, gaz.....Görmedikleri işkence kalmadı.
Bugün değilse ne zaman. Gençlerin yanında olmalıyız.
En sevdiğim pankartlardan biri oldu bu. Yaşlandığımızı anımsattı. Gezi'deydik biz de. O zaman çocuklarım küçüktü. Şimdi büyüdüler, üniversitedeler.
ikinci gezi oldu bu :)
YanıtlaSil