Diziler- Adolescence

Adolescence

Dizi, 13 yaşında bir çocuğun okulundan yaşıtı olan bir kızı öldürme suçlamasını işliyor. Dizinin ilk dakikalarındaki gözaltı  sahnesinde "noluyoruz" diyor insan. 13 yaşındaki bir çocuk neyle suçlanırsa suçlansın böyle mi gözaltına alınmalı? diye sordum ben.

Sadece 4 bölüm ve tek plan çekim tekniği kullanılarak çekilmiş. Bu teknik bir sahnenin tek kamera ile kesintisiz çekilmesini gerektiriyormuş. Bu yüzden sahneler defalarca çekilmiş. Alışılmışın dışında bir seyirlik veriyor insana.  

Çocuğu suçlayacak kesin delillere sahip olduğu için polisin tavırları sert ancak konu ilerledikçe okul ortamında genç erkek çocuklarına yapılan "akran zorbalığı" ile karşılaşıyorlar. Sosyal medya ortamında yapılan imojili yorumların bile çok farklı anlamları var. Biz dinazor ailelere çok uzak kavramlar bunlar malesef.

Dizinin bazı sahneleri biraz uzunmuş gibi sıkıyor. 3. bölüm sadece çocuk ve psikiyatri görüşmesinden ibaret mesela. Yüz ifadeleri, hareketler insana belgesel seyrediyormuş izlenimi veriyor. 

Son bölümde ise ailenin olaydan nasıl etkilendiğine tanık oluyoruz. Anne ve babanın olayı sorgulaması sahnesi bence dizinin en can alıcı noktalarından biriydi. "Bu olayı önleyebilir miydik? Nerede hata yaptık? Çocuğumuzla ilgilenmedik mi? " gibi sorularla kendilerini sorgulamaları iyiydi.

Aile için zor bir durum. Günümüzde pek çok çocuk sürekli bilgisayar başında. Bakıyorsunuz oyun oynuyorlar, instagramdan fotoğraf paylaşıyorlar. Altındaki bir imojinin sizin için anlamı yok ama onların dünyası bambaşka. Çocuk içine kapanık olsa "ergendir, normaldir" diyoruz. Sinirli olsa yine "ergen işte" diyoruz. Zaten belli yaşta bizden uzaklaşıyorlar. Normal buluyoruz. Kendi hayatları var. Küçük bir çocuğu suça ne iter peki? O ince çizgi ne? Zor iş.