makinamın ilk konuğu....





Annemin eski dikiş makinası şimdilik çalışmıyor ya üzerini şık bir biçimde değerlendirmeyi planlıyorum. Bu kapsamda ilk olarak anne-babam için bir çerçeve hazırladım. Ne de olsa onların olanın ilk konukları olmalılar dimi ama...

Çerçeveyi önce koyu kahverenge boyadım. Mumlayıp üstünü beyazla kapattım. Zımparaladıtan sonra da süsledim.

Makinaya uygun olsun diye aynı peçeteyi kullandım. Resimde de görülüyor ya daha önce yaptıklarım gibi tek tek çiçekleri kesmeyip farklı bir hava vermek istedim bu kez. Resmin üst tarafına yeşil sutaşı yapıştırdım. Bir de yak ma gül.  Pek bir havalı oldu....

Elimdeki fotoğraf biraz küçüktü çerçeve için. Demokrasilerde çareler tükenmezmiş deyip kenarlarını biraz yakarak eskitilmiş havası vermeye çalıştım. Bir de bantlayıp eski havasını daha bir vurguladım. Belki daha sonra farklı bir fotoğraf koyabilirim. Arşivlerimi karıştırıyorum zaten. Ayıklamalar yapıyorum...

Yorumlar

  1. Ay makinanın üstü peçete dekopaj mıydıııı :) Ben yapışkanlı kağıt zannetmiştim, dönüp bakmadım ya o posta, böyle düşerim işte :)) Ama Saadetcim ne çok emek vermişsin, çerçeve takımıyla harika bir anı köşesi olmuş, ellerine sağlım canım benim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet makinanın üstüne de peçete yaptım. Ben yapışkanlı kağıtlara hiç ısınamadım. Fazla plastik geliyor. Belli yerlerde kullanmılığım var ama annemin makinasında kıyamazdım açıkcası.
      Anı köşemi daha da zenginleştirmek istiyorum. Kafamda var birşeyler ama bir fırsatını bulup azıcık alışveriş yapmam lazım. Teşekkür ederim:))

      Sil
    2. bende sevmiyorum o yapışkanlı kağıtları beceren çok güzel beceriyor da benim hep içime sinmeyen bir yeri oluyor muhakkak. Çok güzel olmuş Adadenizim çerçeve de, annem görünce tepkilerini de yaz:)) merak ediyorum. Arka duvara da birşeyler asılabilir anı resimleri falan, şöyle çoklu çerçeveler var hoş durur.

      Sil
    3. Aynen yapan güzel yapıyor. Ben bir tek ayakkabı kutularını kaplamakta seviyorum, pratik oluyor.
      Arka duvar aklımda en iyi nasıl kullanırım derdindeyim. Hatta hem benim hemde Devrim'in anne babasının fotolarını yıllar önce eski çerçevelere yapmıştım. Onları asacağım. Bir alışveriş lazım bana da benim evin erkekleri sevmiyorlar. Punduna getirir getirmez o mekan da halledilecek.
      Malesef annem gelmedi daha. Ben de tepkisini merak ediyorum. Umarım beyenir...

      Sil
  2. ellerine sağlık canım .çok güzel olmuş.eski olan herşeyi çok seviyorum anıları olan değerlidir her zaman.sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Emeğine sağlık. Yakma gül de çok yakışmış gerçekten.
    Sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim yakma gülü burada ben de pek sevdim:))

      Sil
  4. Mevzubahis nostaljiyse, gerisi teferruattır.. Bayılırım, çok güzel olmuş.. Bu makinanın platformsuz olanı yani elle çevrileni var bende babaannemden..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)))))
      Sizinkini çok merak ettim açıkcası. Hep demişimdir benim hiç dikiş merakım olmadı. "öğrenmem gerekli" diyerek kendime bir makina edinmiştim. Ama eskiye olan hevesim bambaşkadır. Bulabildiğim pek çok şeyi toplamaya çalışıyorum. Bu makina annemden olduğu için ayrı bir değerli....

      Sil
  5. Çok şık bir görüntü çıkmış ortaya. Ellerinize sağlık:)

    YanıtlaSil
  6. sandıkdan çıkmış sanki...

    YanıtlaSil
  7. harika olmuş şekerim... ellerine sağlık...

    YanıtlaSil
  8. Teşekkür ederim Nilgün.))

    YanıtlaSil
  9. bende kıyamam saklarım böyle orjinal şeyleri ama sen bir de değerlendirmişsin bravo:)
    elleine sağlık çok güzel olmuş

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Sezobigo. Aslında değerlendirmekde geç bile kaldım. Ama kafamda canlanmamıştı bir türlü nasıl olması gerektiği. Bugüne kısmetmiş...

      Sil

Yorum Gönder