Küçük Vahşi

Kitabın ikinci sayfasından bir paylaşım yapayım önce;

"Ben her şeyi hemen istiyorum - hem de eksiksiz- ya da reddediyorum! Ben alçak gönüllü olmak istemiyorum, uslu durduğumda ufak bir parça verilmesiyle de yetinmek istiyorum. Bugün her şeyden emin olmak ve çocukluğumdaki kadar güzel olmasını istiyorum - ya da ölmek."JEAN ANOUILH (Antigone)

Okuma Şenliği'nin kategorilerinden biri zıt anlamlı 2 kitabı okuma. Ben küçük ve büyük kelimelerini seçtim kendime. Dokuz Eylül'ün kütüphanesinden kitap aratırken de sadece bu kelimeleri girdim. Hiç duymadığım Küçük Vahşi kitabıyla da bu şekilde tanışmış oldum.
Alexander Jardin'in kitabında 38 yaşında Paris'te yaşayan Alexandre Eiffel'in hikayesini okuyoruz. Alexandre, Eiffel Çilingirleri'nin sahibi, varlıklı, evli bir adam. Bir gün tefadüfen bir satıcıda çocukken sahip olduğu papağanla karşılaşması ile tüm düzeni değişiyor. Yıllardır unuttuğu çocukluğunu anımsıyor. Yeniden Küçük Vahşi olmak için aldığı kararlar ise oldukça radikal.
Biraz uçuk, olmayacakmış gibi bir hikaye. Ama çok keyifli. 38 yaşında yeniden çocuk olabilmek. Ne kadar mümkün acaba???

"Kötü huylarımı, o zamanki acayipliklerimi çekiciliği olmayan, kazandırılmış iyi huylarla değiştirmişlerdi."

"İnsan kendini yalnızca çocukluğuna borçludur."

 "Neden çiftlerin çoğunluğu tutkuyu mutlaka öldüren birlikte yaşama olayını bir iş anlaşması olarak görüyor? Neredeyse bütün karı kocalar her gece birlikte yatmak, birbirlerine o gün ne yaptıklarını anlatmak, aranıp da bulunmamalarının sebebini söylemek zorunda olduklarını sanmalarının esrarengiz sebebini anlayamıyordu... 


"Büyükler özgür olduklarının farkında değil gibiler. Başlarında onları sıkan büyükler yok ve bundan faydalanmıyorlar bile! Sadece tıp okudukları için doktor olan tipler gibi olma."