Toprak Ana


--Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.

--İyilik, yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.

(oğlu savaşta öldüğü için kahraman olduğu belirtilirken)
-- Ama hiçbir şan, hiçbir şeref onu bana geri getiremezki! Şan ve şerefin böylesini hiçbir ana hayal etmez. Analar çocuklarını yaşasınlar diye doğururlar, dünyada mutlu olsunlar diye doğururlar....

Savaşta eşini ve 3 oğlunu kaybeden bir kadının hikayesi Toprak Ana. Tolgonay, gönülden bağlı olduğu toprakla dertleşiyor kitapta. Yetiştirdiği buğdayı kendisine bir avuç ayıramadan cephedeki asker için gönderen Kırgız köylüsünün İkinci Dünya Savaşı sırasında çektiği sıkıntıları, acıları çok net işlemiş kitap. Okunmalı bence.....


Yorumlar