(Ada'nın öyküsü tamamlandı) Bugün öğretmeni sınıfta okumuş öyküyü. Ada öğlen yemeğe gelince sordum anlattı. Belli hoşuna gitmiş...
- “Doğru yöne gidiyoruz galiba.” Dedi.
Arkadaşı profesör ayı Golf:
- Olabilir…dedi. Bu arada yılan, aslan, tavşan,yavru fil Yogi ve yavru fil Dondini onlardan çok ama çok uzaklaşmışlar.
- Ancak kaplan Giderer’in bundan da haberi bile yokmuş. Her zamanki gibi profesör ayı Golf “olabilir” diye düşünüyormuş, arkadaşı kaplan Giderer’e “olabilir” diye düşündüğünü söylemiş.
Ama yılan, aslan, tavşan, yavru fil Yogi, yavru fil Dondini o ikisinden gittikçe daha fazla uzaklaşıyordu.
Kaplan Giderer’in bundan haberi bile yoktu. Ama hala profesör ayı Golf “yakında olabilir” dedi.
Unutmayın ki yılan,aslan, tavşan, yavru fil Yogi ve Dondini her geçen dakika uzaklaşıyorlardı.
Ama kaplan Giderer’in canı gittikçe daha fazla sıkılıyordu.
Ama kaplan Giderer’in arkadaşı çita Medrar geldi. İkisine de “merhaba” dedi.
Kaplan Giderer:
-“Hadi güneye doğru gidelim”! dedi.
Profesör ayı Golf:
- “Hadi çocuklar gidelim, o yılan , aslan, tavşan, yavru fil Yogi ve Dondini’yi aramaya hazır olun!” dedi. Sonra güneye doğru gitmeye başladılar. Kısa bir süre sonra yanlarına kurt gelmiş.
Kaplan Giderer:
- Kurt kardeş burada bir yılan, bir tavşan, bir aslan, iki tane yavru fil gördün mü?
Kurt:
- “Neyse ki hayır!” dedi.
Çita Medrar buna çok şaşırmış, bu nedenle şöyle söylemiş:
- Aman allahım! Kurt kardeş hangi yönlere gittin?
Kurt:
- Kuzey ve batı. Siz hangi yöne gidiyorsunuz?
Kaplan Giderer:
-“Güneye doğru” dedi.
Kurt:
-“Tamam çocuklar “dedi. Gitmeye devam ettiler. Bu kez tilkiyle karşılaştılar.
Kaplan Giderer:
-“Biz arkadaşlarımızı arıyoruz” dedi.
Tilki:
-“Aaa! Tren geldi hadi trene atlayın çocuklar, benim tren biletim var” dedi.
Çita Medrar:
-“Aaa! Evet çocuklar atlayın trene de gidlim. Arkadaşımızın bileti varmış” dedi. Trene atladılar, yola koyuldular, gitmeye hazırlandılar. Uzun bir süre geçmişti. Bir saat sürdü ama hala bulamamışlardı ve şuan evlerine uzaktalardı. Gece yarısına yaklaşmıştı saat, evlerine varmak üzerelerdi, ama tren bu son durakta durdu, ama gece yarısına sadece bir dakika kalmıştı. En sonunda arkadaşlarının evlerine varmışlardı.
-
Arkadaşı profesör ayı Golf:
- Olabilir…dedi. Bu arada yılan, aslan, tavşan,yavru fil Yogi ve yavru fil Dondini onlardan çok ama çok uzaklaşmışlar.
- Ancak kaplan Giderer’in bundan da haberi bile yokmuş. Her zamanki gibi profesör ayı Golf “olabilir” diye düşünüyormuş, arkadaşı kaplan Giderer’e “olabilir” diye düşündüğünü söylemiş.
Ama yılan, aslan, tavşan, yavru fil Yogi, yavru fil Dondini o ikisinden gittikçe daha fazla uzaklaşıyordu.
Kaplan Giderer’in bundan haberi bile yoktu. Ama hala profesör ayı Golf “yakında olabilir” dedi.
Unutmayın ki yılan,aslan, tavşan, yavru fil Yogi ve Dondini her geçen dakika uzaklaşıyorlardı.
Ama kaplan Giderer’in canı gittikçe daha fazla sıkılıyordu.
Ama kaplan Giderer’in arkadaşı çita Medrar geldi. İkisine de “merhaba” dedi.
Kaplan Giderer:
-“Hadi güneye doğru gidelim”! dedi.
Profesör ayı Golf:
- “Hadi çocuklar gidelim, o yılan , aslan, tavşan, yavru fil Yogi ve Dondini’yi aramaya hazır olun!” dedi. Sonra güneye doğru gitmeye başladılar. Kısa bir süre sonra yanlarına kurt gelmiş.
Kaplan Giderer:
- Kurt kardeş burada bir yılan, bir tavşan, bir aslan, iki tane yavru fil gördün mü?
Kurt:
- “Neyse ki hayır!” dedi.
Çita Medrar buna çok şaşırmış, bu nedenle şöyle söylemiş:
- Aman allahım! Kurt kardeş hangi yönlere gittin?
Kurt:
- Kuzey ve batı. Siz hangi yöne gidiyorsunuz?
Kaplan Giderer:
-“Güneye doğru” dedi.
Kurt:
-“Tamam çocuklar “dedi. Gitmeye devam ettiler. Bu kez tilkiyle karşılaştılar.
Kaplan Giderer:
-“Biz arkadaşlarımızı arıyoruz” dedi.
Tilki:
-“Aaa! Tren geldi hadi trene atlayın çocuklar, benim tren biletim var” dedi.
Çita Medrar:
-“Aaa! Evet çocuklar atlayın trene de gidlim. Arkadaşımızın bileti varmış” dedi. Trene atladılar, yola koyuldular, gitmeye hazırlandılar. Uzun bir süre geçmişti. Bir saat sürdü ama hala bulamamışlardı ve şuan evlerine uzaktalardı. Gece yarısına yaklaşmıştı saat, evlerine varmak üzerelerdi, ama tren bu son durakta durdu, ama gece yarısına sadece bir dakika kalmıştı. En sonunda arkadaşlarının evlerine varmışlardı.
-
Valla devamını da büyük bir zevkle okudum. Ne kadar güzel yazmış.
YanıtlaSilBir de dikkatimi çeken ve acayip hoşuma giden bir şey var. Oda bütün arkadaşlar karşılaştıklarında 'Merhaba' diyorlar. Şahsen ben merhabalaşmaya önem veririm. Bence medeniyet göstergesidir. Bunda ebeveyn olarak sizin etkinizin olduğunu düşünüyorum:)
Sevgiler
Teşekkür ederim lolipu. Özellikle oğlumun yazdığı yazıya önem verip okuduğun için. Ada'nın kendi bizimle yaşadığı dışında sanki kendine ait bir dünyası daha var. Ve bu dünyadaki arkadaşları da hayvanlar. Çok seviyor onları. Umarım devam eder yazmaya
YanıtlaSilAy okunmaz mı aşkolsun.Ben dedevamını az önce okudum.Bunları saklayın.Büyüyünce çok gülüyorlar yazdıklarına, inanılmaz bir şekilde de hatırlıyorlar.Ben de Türkçe ve Resim defterlerini senelerce biriktirip sakladım.20 li yaşlarına geldiklerinde sürpriz olarak çıkarttım.Okudular, baktılar, çok sevindiler.Ailemizin tarihi vardı o defterlerde.Halâ da saklıyorum.Evlendiklerinde kendi evlerine giderlerken vereceğim.
YanıtlaSilSaklıyorum neduk. Yetebildiğim kadar yaptığı resimleride saklayacağım. Teşekkür ederim yorumun için
YanıtlaSil